Kopciuch

Teatr Studyjny w Łodzi

reżyseria: Cezi Studniak
muzyka: Łukasz Wójcik-Zawierucha
scenografia: Michał Hrisulidis
kostiumy: Barbara Sikorska-Bouffał
choreografia: Barbara Olech
przygotowanie wokalne: Marta Skowiera
asystent reżysera: Waldo Bastida, Filip Wawrecki

Zastępca Dyrektora: Waldo Bastida
Reżyser: Maciej Bisiorek
Operator: Dawid Dąbrowski
Siostra I: Michalina Dworzaczek
Siostra II: Klaudia Kuźmińska
Ojciec: Sara Lityńska
Dyrektor: Mateusz Rozwadowski
Książę: Magdalena Sękiewicz
Producent: Filip Wawrecki
Dobra Wróżka: Matylda Wojsznis
Kopciuszek: Zofia Wysocka
Macocha: Ines Żuk

produkcja PPA: Joanna Śliwa

Cezi Studniak: „Żyjemy w czasach przyspieszenia i nieograniczonych możliwości. Niepokornie szafujemy pojęciem wolności. Nasze zniewolenie osiągnęło zupełnie inny wymiar i sami je sobie preparujemy, godząc się, by patologia wchodziła na salony i była objawem możliwości. Akty przemocy stały się rozrywką. Upokarzanie to element socjotechniki. Moralność to pojęcie co najmniej niezręczne. Ludzkość jest przebodźcowana i nie potrafi określić, czym jest prawda, nawet ta osobista. Straciliśmy punkt odniesienia. Wszystko jest tak samo atrakcyjne – i tak samo nieistotne. Istotność dewaluuje się po kolejnym kliknięciu spacji. Zagrożenie prawdziwą wojną szybko i skutecznie zostaje zgłuszone bezwzględnymi decybelami nieistotnych informacji. System wartości rozpadł się i przestał być potrzebny. Cywilizacja – symbol potęgi ludzkiej wyobraźni – wyjałowiła naszą wrażliwość.
Nasz rozwój stanowi o naszej zagładzie…
„Kopciuch” – studium Głowackiego o zniewoleniu, braku perspektyw, niespełnionych marzeniach o godnym życiu w siermiędze głębokiej komuny – to ciągle aktualna baśń o potrzebie współczucia, życzliwości, tolerancji, szacunku, szczęścia i wolności. Bez nich rychło sczeźniemy na tym łez padole.”

Spektakl dyplomowy studentów Wydziału Aktorskiego Rok Akademicki 2024/2025.
Spektakl na podstawie dramatu Janusza Głowackiego.

KOPRODUCENT

Fot. Benek Rogala