data: 14 czerwca 2021, godz. 19:00
czas: 1 godz. 40 min bez przerwy
bilety: 80 i 100 zł
pomysł, scenariusz, reżyseria: Bogusław Sobczuk, kierownictwo muzyczne: Jasiek Kusek, wizualizacja: Marek Grabowski, asystent scenografa: Magdalena Grabowska, realizacja światła: Bogumił Palewicz, Michał Miazga
występują – Piotr Fronczewski, Jan Frycz, Andrzej Grabowski, Marcin Januszkiewicz, Weronika Kowalska, Adrianna Kućmierz, Agnieszka Przekupień, Anastazja Simińska, Gabriel Sobczuk, Judyta Wenda
Skład zespołu: instrumenty klawiszowe – Jasiek Kusek, instrumenty perkusyjne – Piotr Przewoźniak, gitara basowa – Wojciech Szwugier, gitary – Jacek Długosz, I skrzypce – Gabriela Żmigrodzka, II skrzypce – Katarzyna Libront, altówka – Anna Prusińska, wiolonczela – Katarzyna Gaszczyk, saksofon – Łukasz Grabowski
Koncert realizowany przy współpracy ze Strefą Kultury Wrocław
Punktem wyjścia dla powstania scenariusza stał się „Epigramat” Juliusza Słowackiego:
Szli krzycząc: Polska! Polska! – wtem jednego razu
Chcąc krzyczeć zapomnieli na ustach wyrazu,
Pewni jednak, że Pan Bóg do synów się przyzna
Szli dalej krzycząc: Boże! ojczyzna! ojczyzna.
Wtem Bóg z Mojżeszowego pokazał się krzaka,
Spojrzał na te krzyczące i zapytał: Jaka?
Koncert w osiemnastu odsłonach (piosenkach i recytacjach) odpowiada na tytułowe pytanie poety-wieszcza, pokazując Polskę – wzniosłą, groteskową, śmieszną, pokraczną, wczorajszą, współczesną, zapyziałą, szlachetną, odpychającą… a przede wszystkim – dramatycznie podzieloną. 18 wizerunków Polski i Polaków z wielkiego zbiorowego Polaków i Polski – „portretu własnego”. Czy chcemy tego, czy nie – tacy jesteśmy (niestety!)…
Eklektyczna rozmaitość tekstów i zaskakujące w koncercie zestawienie ich autorów – od Słowackiego i Wyspiańskiego, poprzez Herberta i Kornhausera, Osiecką i Młynarskiego, po Kaczmarskiego i Kleyffa, Staszewskiego i Wołka – dowodzą, że zarówno pytania o Polskę, jak i odpowiedzi na nie zaprzątały umysły poetów na przestrzeni czasu rozpiętego nie między dekadami, a stuleciami.
Autorzy i wykonawcy koncertu jedynie przedstawiają; mówią „Tak, to właśnie Polska. To my”. Ocenia i wartościuje publiczność…
Ale czy pytania o Polskę brzmią dzisiaj podobnie, a odpowiedzi na nie mogą znaczyć to samo, co przed pandemią?…
Kolejność utworów
1. „Z epigramatów” – J. Słowacki
2. „Las Rymanowski” – St. Wyspiański, A. Konarski
3. „Niestety trzeba mieć ambicję” – P. Bukartyk
4. „Dworzec” – J. Wołek, J. Mikuła
5. „Siedzę w Mławie” – A. Osiecka, S. Krajewski
6. „Telewizja” – J. Kleyff
7. „Tatuś grilluje” – J. Wołek
8. „Wariatka tańczy” – A. Osiecka, S. Krajewski
9. „Jak pająk po nitce” – M. Tercz
10. „Postmodernizm” – J. Kaczmarski
11. „Początek” – K. Zaleski
12. „Arahja” – K. Staszewski
13. „Sprawozdanie z raju” – Zb. Herbert, St. Radwan
14. „Pieśń o bębnie” – Zb. Herbert
15. „Może to tylko nam się śni” – M. Tercz
16. „Między nami” – J. Kaczmarski
17. „Nie wycofuj się” – W. Młynarski
18. „Wywiad” – J. Kornhauser, S. Brzozowski
19. „Kraj” – Zb. Herbert
20. „Katechizm dziecka Polskiego” – W. Bełza
Współproducent koncertu
